Nadal Ukraińcy blokują chrześcijański pochówek leżących w dołach śmierci 200 tys. ofiar ukraińskich mordów. Wciąż nie obejmuje polska edukacja programami szkolnymi ukraińskiego ludobójstwa, strachliwie nawet nie wspominając o nim w placówkach oświatowych.
Pomagamy Ukrainie. To wspaniałe i słuszne. Przyjmujemy pod nasze dachy Ukraińców. To cudownie. Tylko… czy nie za bardzo cudownie? Zwłaszcza w kontekście ukraińskiej reakcji na nasze działania?
„Panie, gdzie my jesteśmy? To jeszcze Polska czy już Ukraina?! Ukraińcy wymordowali moją rodzinę na Kresach. Nie chcę, by to się powtórzyło. Widział pan?! Jakbym była w Kijowie!” – denerwuje się. „A to jest Polska! Jeszcze Polska! I te zdjęcia z Banderą na ukraińskich samochodach! I ta «Czerwona kalina», banderowska piosenka, śpiewana nawet w kościołach! Co to jest! I coraz większa buta! Co pan o tym myśli?”, relacjonuje swoją rozmowę z mieszkanką Wrocławia Stanisław Srokowski, publicysta “Warszawskiej Gazety”, który przeżył rzeż wołyńską. I na chłodno przygląda się polsko-ukraińskim relacjom.
Przypomina więc atak prokuratury na działacza kresowego Antoniego Dąbrowskiego z Dębna za tzw. „mowę nienawiści”. Tą mową nienawiści był wpis krytykującego niejakiego Igora Isajewa i szerzenie w Polsce banderyzmu. Isajew, jak przypomina Stanisław Srokowski, to “Ukrainiec, który porównywał Polaków do zwierząt, a Marsz Żołnierzy Wyklętych nazywał marszem „faszystów”.
Zwraca też uwagę na gniewną reakcję Ukrainy za wezwanie do przeproszenia przez ten kraj za ludobójstwo popełnione na Wołyniu przez UPA. “Doczekaliśmy się za to arogancji i ukraińskiej buty, która w ogóle nie uchodzi, a szczególnie nie uchodzi w takiej sytuacji, kiedy Polacy ratują miliony Ukraińców w ich tragicznym położeniu, przyjmują ich w swoich domach, karmią, opiekują się nimi i dają im pracę”, pisze Stanisław Srokowski. I zwraca uwagę, że o ile Ukraina jest gotowa na Polskę pohukiwać, o tyle Polska nie zdołała nawet zbudować Muzeum Kresowego “z prawdziwego znaczenia”.
“Nadal Ukraińcy blokują chrześcijański pochówek leżących w dołach śmierci 200 tys. ofiar ukraińskich mordów. Wciąż nie obejmuje polska edukacja programami szkolnymi ukraińskiego ludobójstwa, strachliwie nawet nie wspominając o nim w placówkach oświatowych. Nie mamy instytutów kresowych na uniwersytetach, lektur szkolnych w liceach, wielkich filmów fabularnych o tragedii Polaków (poza „Wołyniem” Smarzowskiego), spektakli teatralnych, festiwali artystycznych, wielkich dzieł nauki, literatury i sztuki, bo nie mamy odpowiedniego klimatu politycznego dla ich rozwoju. Mamy za to tchórzliwe, strachliwe władze, które boją się obcych ambasadorów”, podsumowuje sytuację Stanisław Srokowski.
Cały felieton Stanisława Srokowskiego, a w nim m.in. historia nauczycielki oskarżonej przez ukraińskich uczniów i o tym, o co chodzi w haśle “Stop ukrainizacji Polski”, tylko w najnowszym numerze “Warszawskiej Gazety”.
Wielki szacunek dla Pana Stanisława Srokowskiego za wszystko co w tym kierunku robi. Rządzący na siłę próbują wmawiać nam braci ukraińskich. Dla mnie Ukraińcy nigdy nie będą braćmi a to dlatego że do tej pory nie przyznali się do ludobójstwa naszych rodaków pomordowanych w okrutny sposób . Nawet nie są w stanie przeprosić za Wołyń. Ostatnimi czasy mówi się dużo o Katyniu zapominając o Wołyniu, Dla mnie Rosja czy Ukraina, jedni, drugich warci są z tym jednak różnicą że do Katynia delegacje rządowe mogły pojechać . Na Wołyniu nasi rodacy nadal leżą w bezimiennych dołach. Nawet ekshumacje zostały wstrzymane. Tak postępuje przyjaciel, brat. Dla mnie to wróg.
Obywatele III RP którzy przyjęli
do swoich domów Ukraińców
powinni być otoczeni opieką
lekarzy psychiatrów …
Natomiast dla tzw. ” elity ”
/ świeckiej i duchownej / , która podżega do używania słów
” bracia i siostry ” wobec Ukraińców delikatna kara grzywny
od 250.000 do 1.000.000 zł , przy uwzględnieniu zamożności
delikwenta …
A ja uważam, że nie powinniśmy żądać od Ukraincow słów przeproszenia. To powinno wyjść od nich samych.
Powinniśmy zrewidować osoby z Kartą Polaka, sprawdzić czy nawet jak nie mają pochodzenia polskiego, to będą polskimi patriotami. Wygasić wszelką pomoc dla Ukrainy oraz zamknąć przywileje dla Ukraincow i “pozwolić ” om wrócić do siebie. A skoro nie możemy odnalezc i pochować Polaków na Wschodzie, to chociaż zbudujmy om symboliczne mauzoleum. Ściągnijmy resztę Polaków że Wschodu. I ogrodzmy się murem. Niech będzie Polska jako Korona Krolestwa Polskiego, nie Rzeczypospolita. Zbudujemy nowy Lwów, Wilno. Na terenie Polski. Nie żałujmy przeszłości.
Jest tak jak widzimy to gołym okiem nieoficjalną hybrydą państwa z wiszącymi 2-flagami na każdym rogu bez ładu i składu i Ukraińcami mającymi często większe prawa niż Polacy na swojej ziemi.Zaznaczam nie mam tu nic do nich samych to w większości biedni ludzie doświadczeni przez los którym trzeba pomóc ale z głową.Natomiast wywalanie setek miliardów naszych pieniędzy bo jak wiemy w gospodarce nic nie można dodrukować bo za to i tak się zapłaci wbrew naszemu prawu stając się stroną wojny wcale nie oddając broń a udostępniając terytorium na jej przewóz na klikę Zelenskiego jest kryminałem.Klikę która i tak przed całym światem mówi że największą pomoc ma z USA,Niemiec czy Francji ,które tak naprawdę niczym nie ryzykują a często zarabiają
Awansowaliśmy do miana Globalnego Elewatora ukraińskiego zboża. Łuuurrraaaaaa!
Dzicz kijowska może zasługiwać co najwyżej na politowanie póki kuzyni nie zostaną pochowani jak ludzie