Zełenski miał „papiery” na męża stanu, stacza się zaś do roli ukraińskiego Tuska – marionetki i popychadła. Nie zdziwmy się więc, gdy wplątany w sieć zależności od niemieckich „sojuszników” i rodzimych oligarchów, wykona jeszcze bardziej spektakularną woltę i zrobi „reset” z Rosją.
Niedawne wydarzenia jasno pokazały, że Ukraina ostatecznie zmieniła front i doszlusowała do przeciwników Polski. Dziś Kijów stoi w jednym szeregu z Berlinem, Brukselą, a także Moskwą – bo Ukraina skłócona z Polską i podporządkowana prorosyjskim Niemcom to z punktu widzenia Kremla wymarzony scenariusz. Symbolicznym przypieczętowaniem ukraińskiej wolty było fetowanie przez Wołodymyra Zełenskiego w kanadyjskim parlamencie 98-letniego weterana SS-Galizien Jarosława Hunki – przy czym, o ile Kanadyjczycy mogli nie orientować się w zawiłościach wschodnioeuropejskiej historii i najprawdopodobniej dali się komuś po prostu „wsadzić na minę”, o tyle Zełenskiego i jego ekipę trudno posądzać o taką ignorancję. (…) najliczniejsza na świecie ukraińska diaspora w Kanadzie składa się głównie z banderowców, weteranów Waffen-SS oraz ich progenitury, ukształtowanej w odpowiednio szowinistycznym duchu. Wspomniana feta jest więc sygnałem, iż ukraińskie władze po chwilowych wahaniach powracają do banderyzmu jako państwowo- i narodotwórczego mitu, na którym ma być oparta tożsamość współczesnej „samostijnej” Ukrainy. A to dla nas oznacza jedno: koniec marzeń o „historycznym pojednaniu”, rozliczeniu się Ukraińców z Wołynia, o ekshumacjach i upamiętnieniu ofiar nie wspominając. Jednocześnie jest to mrugnięcie w kierunku Niemiec – łączy nas wspólna historia, wracamy więc w dawne sojusznicze koleiny. (…) Współczesna Ukraina i jej świadomość narodowa zostały tak naprawdę stworzone na przełomie XIX i XX w. przez Austriaków, szukających przeciwwagi dla „żywiołu polskiego”, a następnie podczas I wojny światowej przez Niemców na potrzeby projektowanej Mitteleuropy. Od samego zarania więc wspomagane przez Niemców ukraińskie „przebudzenie narodowe” miało istotny komponent antypolski. I to dziedzictwo daje dziś znać o sobie, gdy w ogniu wojny z Rosją wykuwa się nowa ukraińska samoświadomość narodowa – ta zaś potrzebuje historycznych bohaterów, do których mogłaby się odwołać. (…) Proniemiecki zwrot w ukraińskiej polityce ma więc swoje historyczne uzasadnienie – tyle że w obecnych realiach jest to polityka porażająco wręcz krótkowzroczna i głupia. Po pierwsze, świat ma coraz bardziej dosyć przeciągającej się wojny.
Jak ćwierkają ptaszki, Zełenski zawarł z Niemcami układ, wedle którego ma dopomóc w obaleniu obecnego polskiego rządu i objęciu władzy przez proniemiecką „totalną opozycję” z Tuskiem na czele. Kijów może wówczas liczyć na to, iż podporządkowany Niemcom Tusk posłusznie zrobi wszystko, co mu każą – poczynając od otwarcia polskiego rynku na ukraińskie zboże. Lecz jest również drugie dno.
Cały tekst Piotra Lewandowskiego, w tym, co słychać w brukselskich kuluarach na temat rozszerzenia Unii o Ukrainę i jakie warunki akcesji stawiają Niemcy, tylko w najnowszym numerze “Warszawskiej Gazety”.
…po co Ten krzyk , już wiemy ode czasów . B. Chmelnicki . pokazał gdzie idzie do Moskwy . piękna Katarzyna przyjęła . , za duzo pisania . każdy , zna i wie, no niestety tac są Nasi sąsiedzi ode wielu pokoleń . . a jak trza to wojsko polske w obronie WB.i lotnictwo to jest gorzka prawda . czyli Alianci .. syn zabijał matkę bo była polką . co do tego tematu dodać . więcej litosci mieli szkopy , niż ta swołocz pode znaku tryzuba . bo dawali broń przeciw UPA. . to są fakty . pan Srokowski . pisze jak było . jakie drugie dno . to jest bagno . takie jak na Polesiu . .no i kogo był Krym w tym czasie . . no kto odpowie . jak ukrainy nie było . to . kogo to była kraina . Alaska wiadomo sprzedali . ciemniaki . a Krym .
To było do przewidzenia. Nigdy ale to nigdy Ukraina nie okaże Polsce wdzięczności za wszystko co dla nich zrobiono. Wiadomym jest że zawsze byli pro niemieccy. Oni tylko oczekują aby im dawać a nic w zamian. Ukraina czy Rosja jedni drugich warci są. Z jednym wyjątkiem Rosja pozwalała na uczestnictwo w obchodach katyńskich. A na Wołyniu nasi rodacy pomordowali w bestialski sposób nadal leża w bezimiennych dołach. Czy tak postępuje przyjaciel? . Tak postępuje wróg za którego ich uważam. Jako stała czytelniczka ,, Warszawskiej Gazety,, chcę podziękować wszystkim piszącym za wkład swojej pracy. Szczególne podziękowania chcę złożyć naszemu niezłomnemu Panu Stanisławowi Srokowskiemu za całokształt Jego tematyki wołyńskiej. Kresy Wschodnie to znane tereny mojej śp, Mamy, która jako młoda dziewczyna podróżowała po tamtych terenach od Białorusi po Ukrainę. Dzięki mojej Mamie, która ,, zaszczepiła,, we mnie sentyment do tamtych stron. Mojej Babci siostra i jej mąż mieli Cyrk Objazdowy, którzy to bywali w wielu miastach zabierając ze sobą moją Mamę. Wiem że poznali wielu tam wspaniałych Polaków. Zapraszani byli do wielu domów. Ubolewam bo bardzo chciałam tam pojechać i poznać tamte strony. Kiedy już miałam spełnić swoje marzenie, przeszkodził mi covid. Teraz to już tylko mogę pomarzyć. Jedynie co to pozostały zdjęcia po mojej Mamie.